Schaadt identificatie met een specifieke groep de strategische consensus tussen groepen?

Schaadt identificatie met een specifieke groep de strategische consensus tussen groepen?

Strategie-implementatie is een organisatie brede inspanning, waarbij teams niet geïsoleerd moeten opereren. Een uitdaging waar veel organisaties voor staan bij het implementeren van hun strategie, is dan ook het uitbannen van silo-denken en het creëren van een gedeeld begrip van de strategie tussen onderling afhankelijke teams. Strategische consensus tussen groepen is van essentieel belang.

Onderzoek naar strategieprocessen zwijgt echter over hoe dergelijke strategische consensus tussen groepen kan ontstaan. Sociale identiteitstheorie biedt een lens om te begrijpen wat de mate van strategische consensus tussen groepen beïnvloedt.

Dit onderzoek onthult de spanning tussen organisatorische en groepsidentificatie. Als uitgangspunt wordt gesteld dat identificatie met de organisatie de strategische consensus tussen groepen vergroot. En dat identificatie met de groep deze consensus juist vermindert. Bovendien veronderstellen de onderzoekers dat hoge groepsidentificatie de positieve effecten van organisatie-identificatie op strategische consensus tussen groepen verdringt.

Gegevens van 451 intergroepsrelaties tussen 92 teams binnen een serviceorganisatie ondersteunen deze hypothesen. In het onderzoek worden de resultaten gerepliceerd met behulp van 191 intergroepsrelaties tussen 37 teams van een andere organisatie.

Deze resultaten:

• Geven meer begrip en inzicht in de strategische consensus tussen groepen.
• Breidt de discussie in het onderzoek naar strategieprocessen uit naar onderlinge afhankelijkheden tussen teams.
• En daagt de bestaande aanname in de managementliteratuur en -praktijk uit dat hogere identificatie altijd wenselijk is.